Dag 18: LA Beach

Vandaag de laatste volledige dag in LA en van onze vakantie L. Morgen om deze tijd zitten we in het vliegtuig naar Nederland. We hebben dan al 2/3 van onze terugreis erop zitten zelfs. Zo ver is het  nu nog niet. Eerst een verslag maken van vandaag en dan ga ik eerst nog de eerste aflevering van het nieuwe seizoen van Bones kijken (hoef ik niet zo lang te wachten tot dat hij in Nederland op de buis komt) en daarna gaan we een goede nachtrust nemen voor onze lange reis.

Vanochtend bijtijds opgestaan omdat we eerst weer lekker koffie wilden drinken bij de Starbucks en nog even naar Malibubeach wilden rijden. Daar aangekomen bleek dit allemaal wat meer privé te zijn en besluiten we om direct terug te rijden naar de stranden en de pier van Santa Monica.

We parkeren onze auto en lopen het strand op. Heerlijk die zand tussen je tenen. Ik ben zelfs nog een met mijn tenen in het water geweest. Geen zwemtemperatuur helaas, dus de zwembroek en bikini gaan niet aan. We besluiten om de pier met zijn pretpark op te lopen.

We zitten even lekker op een bankje mensen te kijken en wie zien we daar?! Niet Julia Roberts of Angelina Jolie waar René al 18 dagen van droomt, maar de enige echte Susan Boyle (Brittains Got talent, tweede plaats 2009). Toch maar wel een foto, want Susan Boyle is immers ook een wereldster.

Hierna zijn we de auto ingestapt naar Venicebeach. Hier is de sfeer gelijk heel anders met skaters, straatartiesten, eettentjes, winkeltjes en vele sportmogelijkheden (fitness, tennis, skaten, gym, etc.). We zijn ook hier het strand opgelopen om een tijdje in de zon te zitten en te kijken naar de zee, surfers, mensen en golven...en...kijken of we nog haaien zagen...maar die waren er gelukkig niet.

Na ongeveer 2 uur zijn we weer verder gelopen en uiteindelijk in de auto gestapt om nog een ronde door LA te rijden voordat we naar ons allerlaatste hotel zijn gegaan, het Travellodge hotel op het vliegveld van LA (LAX).

We zijn alvast de auto in gaan leveren bij Alamo daar we motgen met ene shuttle vanuit het hotel naar de vertrekhal kunnen. Bij Alamo ging het afleveren soepel. Ik moesst een formuliertje tekenen voor de schade, maar aangezien we verzekerd zijn geeft het verder geen problemen of kosten. We kregen netjes een taxi terug naar het hotel waar we nog lekker gegeten hebben.

En dit is dan ons laatste bericht vanuit Amerika, maar er volgt nog een berich zodra we weer thuis zijn. Hierin zullen we een overzichtje geven van de gereden kilometers etc. En een terugblik van hoe wij het ervaren hebben.